
Als je wel eens in het centrum van Amsterdam komt, ken je misschien het beeld van Atlas met de sterrenhemel op zijn schouders. Hij staat bovenop het dak van het paleis, zijn armen wijd en zijn hoofd gebogen. Het lijkt alsof hij alle lasten van de wereld draagt.
Zijn er momenten in jouw leven dat je dit ook zo ervaart? Een zware last die op je schouders rust? Het idee hebben dat dingen te zwaar voor je zijn?
Financieel? Relationeel? Een lastige werksituatie? Het gevoel hebben dat jij de enige bent die de kar trekt?
*VANAF DAT MOMENT, BEGON IK MIJN PROBLEMEN TE VERTELLEN, HOE GROOT ONZE GOD IS*
Ik werk in de zorg, ‘ s nachts in de buitendienst. Nu in deze tijd van de Coronacrisis is het allemaal zwaarder. Je bent nog meer alert dan anders als je bij iemand naar binnengaat. Ik sta in donker buiten mijn beschermende kleding aan te trekken. Om dan bijna als een marsmannetje naar binnen te gaan. De situaties waarin ik mensen soms aantref zijn niet fijn en zelfs vaak mensonterend te noemen. Na 5 nachten werken vond ik mezelf dan ook de zieligste persoon. Die het aller zwaarste werk had om dan nog maar niet te spreken van alle problemen in mijn persoonlijke leven. En natuurlijk bad ik God om kracht en om energie. En natuurlijk voelde ik ook best wel dat Hij bij mij was. Maar mijn problemen gingen niet weg en het pakket op mijn rug bleef even zwaar.
Totdat ik een appje kreeg van een vriend die al weken thuis moest werken en daar ook echt wel genoeg van kreeg. Maar hij had geloof gegrepen voor zichzelf, want hij schreef , hoe makkelijk het niet was om tegen God te zeggen hoe groot onze problemen waren. Maar om tegen onze problemen te zeggen hoe Groot onze God is. Dat is iets heel anders.
Steeds weer las ik die dag dat appje en ik wist dat hij gelijk had.
Vanaf dat moment begon ik mijn problemen te vertellen hoe groot onze God is. Dat wat er ook op mijn pad zou komen, ik mijn sterke Vader altijd aan mijn kant had staan.
Nu bijna twee weken verder merk ik dat er meer rust in mijn leven is gekomen.
Ik ga met blijdschap naar mijn werk en kan God alleen maar danken voor mijn fantastische baan. Ik ga dankbaar naar huis waar het gezellig is en we het fijn met elkaar hebben. Natuurlijk zijn er dingen die ik persoonlijk op moet lossen. Maar ik wil niet meer onder liggen voor mijn problemen. En als ik ook maar een fractie denk, dat ik grote wereldproblemen heb, vertel ik die gedachten wie de sterkste is. God de Allerhoogste. Onze Voorziener, El Shadai, Waymaker, Sterke Rots.
Onze eigen Abba Vader.
PROBEER HET !! JE GAAT HET ZEKER DE MOEITE WAARD VINDEN !!
Jeremia 29:11 “Ik immers , Ik ken de gedachten die Ik over u koester, spreekt de Heere. Het zijn gedachten van vrede en niet van kwaad, namelijk om u toekomst en hoop te geven.
