We kunnen in ons dagelijks leven dingen tegenkomen waar we bang voor zijn, zoals spinnen, slakken, hoogtes, bang om te vallen, misschien bang om dood te gaan. Ik ben bang wanneer er in een tunnel file staat. Je staat op dat moment muurvast, en je kunt geen kant op als er iets gebeurt. Meestal ga ik dan bidden en vraag ik of de file snel over mag zijn en ik veilig uit de tunnel mag komen. Of zingen, dat helpt ook.
Wanneer je jezelf de vraag stelt waar je bang voor bent, op het moment dat je je leven aan Jezus geeft, wat is je antwoord dan? “Ik heb mijn leven al aan Jezus gegeven. Ik geloof in Hem, dat Hij mij gered heeft en dat Hij mijn verlosser is. Ik heb niets waar ik bang voor hoef te zijn”? Of: “ ik vind het moeilijk, om dingen waar ik aan gehecht ben, los te laten. Jezus is wel mijn redder, maar ik durf de stap naar volledige overgave niet te maken”?
Onderzoek je eigen hart eens, of je ook werkelijk helemaal 100% je leven aan Jezus hebt gegeven. Is er niets meer wat je bindt, of wat je nog zo graag vasthoudt? Heb je het zo in je leven dat je kunt zeggen: “Niet mijn wil, maar Uw wil geschiede”? Ik weet uit ervaring dat dit heel erg lastig is en soms ook best een strijd. We hebben onze eigen ideeën en plannen, en vinden het dan moeilijk om dingen uit handen te geven. Vooral als het je voor de wind gaat, denk je Jezus misschien niet altijd nodig te hebben. “Dit staat niet letterlijk zo in de bijbel. Anderen doen het ook. Ik ken mijn eigen grenzen wel. God bedoelt het niet zo. Ik zie er geen kwaad in” … etcetera … en zo praten we voor onszelf recht wat in de ogen van God krom is ….
“Als je leeft zoals God het wil, word je gered. Maar mensen die hun eigen verlangens najagen, komen daardoor ten val” (Spreuken 11:6 BB)
Waar ben je bang voor als je offers moet brengen? Dat je vergeving moet vragen? Strijden tegen geïrriteerdheid of een ochtendhumeur? Niet meedoen met verkeerde dingen? Want wanneer we dat doen, en die offers brengen, dragen we de vrucht van de geest en dienen wij op deze manier ook weer God. (Galaten 5:22) Dat is je leven aan Hem geven. Vriendelijkheid, zachtmoedigheid en geduld tonen. Zo was Jezus ook. Vol liefde en geduld, ook al was Hij moe. Hij diende Zijn Vader. En wilde Hem in alles gehoorzaam zijn. Jezus gaf Zijn leven voor ons. Voor onze zonde. Was Hij bang? Ja, Jezus was heel bang. Hij bad tot God: “Vader, als U wilt, neem deze drinkbeker van Mij weg; maar laat niet Mijn wil, maar de Uwe geschieden”. (Lucas 22:42)
En toch liet Hij zich kruisigen. Hij betaalde toen de schuld voor onze zonden.
Als we goed beseffen wat Hij voor ons gedaan heeft, zouden we dan nog bang zijn om ook heel hartig ons leven aan Hem te geven? Om te durven zeggen: Ik geef mijzelf aan U? Jezus vraagt aan ons ook offers en dat doet soms pijn. Dat kost ook iets van jezelf. Om niet bang te zijn om nee te zeggen als je verzocht wordt om iets te doen, waarvan je weet dat het niet goed is.
Jezus weet waar wij doorheen moeten gaan. Want wat wij meemaken, heeft Hij ook meegemaakt als mens op aarde. Daarom begrijpt Jezus jouw strijd, en zal Hij je nooit iets verzoeken wat je niet aan kunt. Hij zal je helpen en moedig maken. Laten wij dus voor 100% ja tegen Hem zeggen.
Wetende dat Hij ons altijd zal dragen. Psalm 68:20
#wwgwtw
*tekening is van Rachel Derkhof